Tijd met Jezus

In de taal van Gods volk is de koning van Israël de zoon van God: door God zelf verwekt en geroepen om heer te zijn over zijn kinderen. Iedereen wordt opgeroepen om de voeten van deze koning te kussen als teken van onderwerping. Kus de zoon! Dat lijkt iets intiems op het eerste gehoor, maar het is neerbuigen in het stof, want deze koning vraagt volkomen toewijding. Bij gebrek aan overgave ontvlamt zijn woede en ontbrandt zijn toorn. Dat zal letterlijk een doodlopende weg zijn. Daarom: kus de zoon! In de taal van de nieuwtestamentische gemeente: omhels Christus. Aan zijn voeten is de hoogste plaats! Daar loopt de weg naar het leven.