Tijd met Jezus

In Jezus’ gelijkenis ‘Een vader had twee zonen’ gaat het uiteindelijk om de vader. We zijn geneigd om ons vooral te identificeren met de jongste zoon, de zondige wegloper. En als we dat gedaan hebben komen we verschrikt tot de ontdekking dat we ook veel weg hebben van de oudste zoon, de wettische thuisblijver. Maar eigenlijk is de vaderfiguur degene die de meeste aandacht van ons zou moeten ontvangen. Het is onbegrijpelijk wat hij doet: zijn zoon om de hals vallen. Hem kussen. Wat buitengewoon vergevingsgezind en nederig is dat! God is een nederige Vader. En de kernvraag is: wil ik worden als de Vader? Wil ik mensen die mij kwetsen om de hals vallen als ze naar me toekomen?